Geschiedenis

Een neoclassicistische parel
met een rijke geschiedenis

Wit Kasteel

Gerijpt in rust en groen, op een boogscheut van het drukke Leuven, ligt het statige Kasteel van Linden, in de volksmond ook wel ‘Wit Kasteel' genoemd. Deze neoclassicistische parel in Linden (Lubbeek) heeft een rijke geschiedenis.

Het Kasteel van Linden ligt aan de oorsprong van het ontstaan van het dorp in de twaalfde eeuw. Nadat de kasteelheer hoevegebouwen, een kapel en een verdedigingsmuur met watergracht rond zijn vestiging had gebouwd, kwamen landbouwers en ambachtslui er hun diensten aanbieden.

Beschermd monument

Het huidige kasteelgebouw werd in 1661 als een rechthoekig landhuis opgericht. In de daaropvolgende twee eeuwen werd het grondig verbouwd en vergroot. Pas in 1870 kreeg het kasteel zijn huidige vorm: een sober neoclassicistisch gebouw van negen bij vijf traveeën. 

Het kasteel, zijn twee hoeves en het omliggende parkdomein zijn ondertussen als monument en dorpsgezicht beschermd.

Een landschappelijk park in romantische, Engelse stijl.

De 39 hectare grote tuinen, akkers, weilanden en bossen van het kasteeldomein werden vanaf 1880 grondig heraangelegd tot een landschappelijk park in romantische, Engelse stijl.

Een lindendreef vormt vanaf de Diestsesteenweg de hoofdtoegang naar het kasteel. Om het domein en de kasteelheer te onderhouden werden vanaf de beginperiode van het kasteel verschillende hoevegebouwen gebouwd.

Tot de Tweede Wereldoorlog had de kasteelheer een tiental personeelsleden in dienst, waaronder keukenpersoneel, dienstmeiden, een tuinman en een boswachter.

Het Kasteel van Linden telt vandaag nog altijd twee U-vormige hoeves aan de noordelijke zijde van het domein. Elke hoeve heeft op haar beurt ook nutsgebouwen waarin stallen, een schuur, een opslagruimte en een koetsgebouw in werden ondergebracht. Daarnaast telt het domein een hovenierswoning en grafkapel.